Doe een gift
Blog

Sebastiaan Engelborghs beantwoordt 5 belangrijke vragen over het Leqembi-medicijn

april 18, 2025

1. Wat is Leqembi en wat doet het?

Leqembi is het eerste medicijn dat de ziekte van Alzheimer zelf aanpakt, in plaats van enkel de symptomen te bestrijden. Het vertraagt de geheugenachteruitgang met ongeveer 30% en zou mogelijk effectiever zijn bij vroege toediening. Volgens neuroloog Engelborghs verbetert Leqembi de levenskwaliteit van patiënten en ontlast het mantelzorgers. De verwachte verkoopdatum is nog onbekend en de goedkeuringsprocedure kan meer dan zes maanden duren.

2. Is Leqembi de grote doorbraak?

Volgens Engelborghs is de toegang tot Leqembi een echte doorbraak voor Europese alzheimerpatiënten, ook al is het effect (30% vertraging) bescheiden. Hij ziet dit als het begin van een revolutie, vergelijkbaar met de katalyserende werking van het eerste medicijn bij multiple sclerose, wat leidde tot versnelde ontwikkelingen.

3. Wie komt in aanmerking?

"Het aantal personen dat in aanmerking komt voor Leqembi is een absolute minderheid", legt Engelborghs uit. Het is bedoeld voor mensen in het beginstadium van de ziekte. Verder is er een genetische factor: patiënten met twee kopieën van een specifiek gen lopen een hoger risico op ernstige bijwerkingen en komen daarom niet in aanmerking voor dit medicijn. Dit betreft eveneens een minderheid van de patiënten.

4. Hoe verloopt de behandeling

De behandeling met Leqembi is intensief door de tweewekelijkse infusen in het ziekenhuis en de noodzakelijke regelmatige MRI-scans ter controle. Dit kan een belasting zijn. Engelborgs denkt daarom dat een aantal mensen niet zal ingaan op het behandelvoorstel. "Overwinteren in Spanje bijvoorbeeld kan zeker niet meer met deze behandeling."

"Overwinteren in Spanje bijvoorbeeld kan zeker niet meer met deze behandeling."

5. Waarom heeft de Europese goedkeuring van het medicijn zoveel tijd in beslag genomen?

Het medicijn Leqembi was reeds goedgekeurd in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk. De Europese medicijnautoriteit EMA weigerde in juli eerst de toelating vanwege te grote risico's op bijwerkingen. Na een herziening gaf de EMA in november echter alsnog groen licht. 

Een hobbelig parcours, zegt Engelborghs. "Dat was heel verwarrend en frustrerend voor alzheimeronderzoekers. De risico-batenanalyse heeft heel lang geduurd. Natuurlijk heeft dit medicijn ook nevenwerkingen, redelijk frequent zelfs. Maar het overgrote deel van die nevenwerkingen gaat onopgemerkt voorbij."

"Tegelijk werd de evaluatie van de voor- en nadelen bezoedeld door discussies over de financiële impact op onze gezondheidszorg, terwijl die eigenlijk nog niet aan de orde waren."